De laatste dans
“Zonder de liefde ooit met één woord te verdedigen, zonder dat het ooit nodig is om de liefde te verklaren, begin ik te begrijpen dat deze liefde waarachtig, groot, waar en onaantastbaar is. Een stad zonder stadsmuren. Een land zonder veiligheidshek. Hoe zeker moeten de mensen die daar wonen wel niet zijn? Hoe machtig zullen ze wel niet zijn?”
Precies 65 jaar geleden werd de staat Israël geboren: Het Beloofde Land. Het land waar iedereen in vrede en zonder complexiteit zou kunnen wonen. Vijf jaar geleden begon de Nederlands/Israëlische theatermaker Ilay den Boer met de zesdelige reeks Het Beloofde Feest. In iedere voorstelling kijkt hij vanuit het perspectief van een van zijn familieleden kritisch naar zijn geboorteland. Om met zijn theater een steentje bij te dragen aan die belofte. En misschien uiteindelijk te kunnen vieren dat Israël het mooiste land op aarde is, waar iedereen zijn plek heeft gevonden.
Maar die belofte werd niet ingelost. Het beloofde feest is nooit gevierd. En dat steekt. Daarom creëert Ilay in het slotstuk De laatste dans zijn eigen feest. Zijn huwelijksfeest. Laten we dansen, drinken en proosten. Op een nieuw begin. Op het einde van de complexiteit.
Credits
Concept en regie: Ilay den Boer
Met tekstbijdragen van: Joeri Vos
Dramaturgie: Cecile Brommer
Vormgeving en licht: Wikke van Houwelingen
Spel: Tim Murck, Jack Vecht, Sofie Joan Wouters, Lucien Rentmeester en Matthijs IJgosse
Research: Maya Arad
Regieassistent: Liliane Brakema
Productie en rekwisieten: Nadin Topal
Kostuums: Bernadette Corstens
Muziek: Keimpe de Jong
Techniek: Merijn Versnel
Zakelijk leiding: Denise Harleman
Publiciteit: Herrie
“Dat Den Boer de tragiek van die verscheurdheid doorzet naar een nieuwe generatie is bijzonder (…) inzichtelijk en intrigerend.”
Hein Janssen, De Volkskrant
“Knap hoe deze jonge theatermaker zichzelf kritisch tegen het licht houdt.”
Joukje Akveld, Het Parool
“Het feest van de berusting kan beginnen.”
Joost Ramaer, De Theaterkrant
“Een ontgoochelend inzicht.”
Hanny Alkema, Trouw
“Meest memorabel is de rare ceremoniemeester Sven, gespeeld door Matthijs IJgosse, die met zijn morsige grapjes en verstolen liefdesverklaring aan Bien de show steelt.”
Ron Rijghard, NRC Handelsblad/ NRC NEXT
“Den Boer heeft zijn wanhoop over de status en toekomst van het huidige Israël prachtig vormgegeven.”
Emilia Nova, Theaterjournaal
“Zelden zien we zulke persoonlijke verhalen in het theater.”
Cutting Edge, Clara Jankowski
“Een reeks persoonlijke voorstellingen waarin Ilay den Boer op integere wijze laat zien dat het persoonlijke politiek is.”
HDC Media, Margriet Prinssen